Skip to main content

Όγκοι νωτιαίου μυελού / Ενδοσκληρίδιοι, ενδομυελικοί όγκοι της σπονδυλικής στήλης

Τί είναι οι ενδοσκληρίδιοι, ενδομυελικοί όγκοι της σπονδυλικής στήλης (όγκοι νωτιαίου μυελού);

Όπως υπονοείται και από την ονομασία αναφερόμαστε σε αυτήν την περίπτωση σε όγκους ή εξεργασίες, οι οποίες βρίσκονται εντός της σκληράς μήνιγγας (της μεμβράνης που περιβάλλει το νωτιαίο μυελό και τις από αυτόν εξερχόμενες ρίζες) και εντός του νωτιαίου μυελού. Αποτελούν περίπου το 5% των όγκων της σπονδυλικής στήλης Παρουσιάζουν ποικιλία ως προς το βαθμό κακοήθειας. Τυπικά παραδείγματα είναι το αστροκύτωμα και το επενδύμωμα. Άλλοι λιγότερο συνήθεις όγκοι είναι το υποεπενδύμωμα, το λίπωμα, το δερμοειδές, το επιδερμοειδές, το τεράτωμα καθώς και οι μεταστάσεις.

Ποια είναι τα συμπτώματα των ενδοσκληρίδιων, ενδομυελικών όγκων της σπονδυλικής στήλης (όγκων νωτιαίου μυελού);

Κύριο σύμπτωμα των ενδοσκληρίδιων, ενδομυελικών όγκων της σπονδυλικής στήλης είναι ο πόνος στον αυχένα, στη ράχη ή στη μέση ανάλογα με την εντόπιση.

Παρατηρούνται επίσης:

  • Αισθητικές διαταραχές όπως δυσαισθησίες (δυσάρεστο αίσθημα, καυσαλγία), αίσθημα βάρους, υπαισθησία. Μπορεί να υπάρχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα (4-6 χρόνια), λόγω του διηθητικού χαρακτήρα των όγκων αυτών στις βαθιά ευρισκόμενες δέσμες του νωτιαίου μυελού σε αντίθεση με τους εξωμυελικούς όγκους.
  • Κινητικές διαταραχές με αδυναμία χεριών ή ποδιών (σε αυτήν την περίπτωση μικρή πιθανότητα βελτίωσης), ακαμψία, αύξηση τενόντιων αντανακλαστικών, κλώνος, σπαστικότητα.
  • Σε αυχενικούς όγκους μπορεί να παρατηρηθεί νυσταγμός, ίλιγγος, ναυτία, έμετοι, ινιακός πονοκέφαλος, επίμονος βήχας, μηνιγγισμός, δυσφαγία.
  • Σύνδρομο Horner (μειωμένο μέγεθος κόρης, βλεφαρόπτωση και μειωμένη εφίδρωση στην προσβεβλημένη πλευρά του προσώπου) σε διακοπή δεσμών στο επίπεδο Θ1.
  • Σύνδρομο μυελικού κώνου ή/και ιππουρίδας με περιπρωκτικό πόνο, ορθοκυστικές διαταραχές, διαταραχές κύστης (σπάνια παρατηρείται βελτίωση)

Πως γίνεται η διάγνωση των ενδοσκληρίδιων, ενδομυελικών όγκων της σπονδυλικής στήλης (όγκων νωτιαίου μυελού);

Η διάγνωση γίνεται με μαγνητική τομογραφία. Τα αστροκυττώματα ξεχωρίζουν από τα επενδυμώματα, τα οποία παρουσιάζουν κεντρική ανάπτυξη όχι τόσο διηθητική, με σαφή όρια και αιμορραγίες (σπάνιες στο αστροκύτωμα). Παρόλα αυτά, η τελική προεγχειρητική διάκριση τους είναι πολλές φορές αδύνατη.

Ποια είναι η θεραπεία των ενδοσκληρίδιων, ενδομυελικών όγκων της σπονδυλικής στήλης (όγκων νωτιαίου μυελού);

Η θεραπεία αυτών των όγκων είναι κυρίως χειρουργική. είναι σκόπιμο να τεθεί η ένδειξη πριν την εγκατάσταση νευρολογικού ελλείμματος.

Ποια είναι τα χειρουργικά βήματα για την εξαίρεση των ενδοσκληρίδιων, ενδομυελικών όγκων της σπονδυλικής στήλης (όγκων νωτιαίου μυελού);

Η επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία και υπό συνεχή διεγχειρητικό νευροφυσιολογικό έλεγχο. Η θέση είναι πρηνής (μπρούμητα). Δίνονται υψηλές δόσεις κορτιζόνης και προφυλακτική αντιβίωση. Επιδιώκεται η οστεοπλαστική πεταλοτομία (εξαίρεση ολόκληρων (en block) των πετάλων πάνω από τον όγκο και επανατοποθέτηση τους στο τέλος της επέμβασης. Αυτό μπορεί να μειώσει τις μετεγχειρητικές επιπλοκές και την αστάθεια. Κατόπιν γίνεται διάνοιξη σκληράς μήνιγγας και στήριξη αυτής με ειδικά ράμματα. Διάνοιξη της αραχνοειδούς, στήριξη αυτής και συνήθως κεντρική μυελοτομή. Ακολουθεί εξαίρεση του όγκου με τη χρήση μικροχειρουργικών τεχνικών και CUSA (Cavitron UltraSonic Aspirator), μιας συσκευής, η οποία θρυμματίζει τον όγκο με τη βοήθεια υπερήχων, σεβόμενη το νευρικό παρέγχυμα. Γίνεται εναλλαγή κεντρικής αποσυμπίεσης και περιφερικής παρασκευής των ορίων του όγκου όπου αυτό είναι δυνατόν. Όταν υπάρχουν σαφή όρια είναι σκόπιμη η προσπάθεια για ολική εξαίρεση. Σε διηθητικούς όγκους κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν και δεν είναι σκόπιμο.

Κλείστε ένα ραντεβού με τον γιατρό