Υποσκληρίδιο αιμάτωμα

Το υποσκληρίδιο αιμάτωμα εμφανίζεται όταν υπάρχει ρήξη αγγείων (συνήθως φλεβών) μεταξύ εγκεφάλου και της εξωτερικής του μεμβράνης, της λεγόμενης σκληρής μήνιγγας. Το αίμα που διαφεύγει σχηματίζει ένα αιμάτωμα, το οποίο πιέζει το εγκεφαλικό παρέγχυμα. Ένα προοδευτικά διογκούμενο αιμάτωμα μπορεί να προκαλέσει πτώση του επιπέδου συνείδησης και πιθανώς κώμα και θάνατο.

Τύποι υποσκληρίδιου αιματώματος

Υπάρχουν τρεις τύποι υποσκληρίδιου αιματώματος:

• Οξύ. Είναι ο πιο επικίνδυνος τύπος. Προκαλείται από βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση και τα συμπτώματα και σημεία εμφανίζονται άμεσα.
• Υποξύ. Τα συμπτώματα και σημεία χρειάζονται κάποιο χρόνο μέχρι να εμφανιστούν, μερικές φορές μέρες ή εβδομάδες μετά τον τραυματισμό.
• Χρόνιο. Είναι αποτέλεσμα λιγότερο βαριάς κάκωσης. Αυτού του είδους ο τραυματισμός μπορεί να προκαλέσει πολύ αργή αιμορραγία και να περάσουν εβδομάδες έως μήνες μέχρι να εμφανιστούν συμπτώματα. Μπορεί ο ασθενής να μη θυμάται καν την κάκωση. Ένα μικρό χτύπημα στο κεφάλι μπορεί να είναι αρκετό, ειδικά αν κάποιος παίρνει αγωγή αιμοαραίωσης (αντιαιμοπεταλιακή ή άλλη).

Και οι τρεις τύποι αιματώματος απαιτούν ιατρική επίβλεψη/θεραπεία όταν εμφανιστούν συμπτώματα, ώστε να αποφευχθεί μόνιμη εγκεφαλική βλάβη.

Ο κίνδυνος εμφάνισης υποσκληρίδιου αιματώματος αυξάνεται με την ηλικία. Επίσης είναι αυξημένος σε άτομα που:

• παίρνουν ασπιρίνη ή άλλα φάρμακα που αραιώνουν το αίμα
• κάνουν κατάχρηση αλκοόλ.

Η θεραπεία είναι τις περισσότερες φορές χειρουργική. Στις περιπτώσεις που αντιμετωπίζουμε οξύ ή υποξύ αιμάτωμα χρειάζεται συνήθως η διενέργεια κρανιοτομίας για την πλήρη απομάκρυνση των πηκτών τμημάτων του αιματώματος. Στην περίπτωση του χρόνιου υποσκληρίδιου αιματώματος αρκεί συνήθως μια μικρή οπή - κρανιοανάτρηση μέσα από την οποία μπορεί να παροχετευθεί το αιμάτωμα, το οποίο είναι σε υγρή μορφή.