Μηνιγγίωμα σπονδυλικής στήλης

Τι είναι το μηνιγγίωμα της σπονδυλικής στήλης;

Το μηνιγγίωμα της σπονδυλικής στήλης είναι καλοήθης, ενδοσκληρίδιος, εξωμυελικός όγκο, ο οποίος αναπτύσσεται αργά. Στο 95% των περιπτώσεων WHO I (κατηγορίας Ι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ΠΟΥ, World Health Organisation-WHO).

Αποτελεί το 25% των πρωτοπαθών όγκων της σπονδυλικής στήλης και είναι ο δεύτερος πιο συχνός ενδοσκληρίδιος, εξωμυελικός όγκος. Πιο συχνός σε γυναίκες (80%). Αυξημένη συχνότητα σε περιπτώσεις καρκίνου του μαστού και κατά την εγκυμοσύνη (αυξημένος αριθμός υποδοχέων προγεστερόνης άγνωστης αιτιολογίας). Παρουσιάζει κορύφωση εμφάνισης στην έκτη δεκαετία της ζωής (μεταξύ 50 και 60 ετών). Η αναλογία ενδοκρανιακών προς σπονδυλικής στήλης μηνιγγιωμάτων είναι 8 προς 1.

Πού εντοπίζεται συνήθως το μηνιγγίωμα σπονδυλικής στήλης;

Το μηνιγγίωμα σπονδυλικής στήλης ανευρίσκεται πιο συχνά στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης (80%). Ακολουθεί η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης (10-20%). Η οσφυοϊερή εντόπιση είναι σπάνια (2%). Πάνω από 50% βρίσκονται πλάγια, ενδοσκληρίδια, έξω από τη αραχνοειδή μήνιγγα. Στο 5-10% των περιπτώσεων εκτείνονται έξω από τη σπονδυλική στήλη. Παρατηρούνται πολλαπλές εντοπίσεις σε περιπτώσεις Νευροϊνωμάτωσης 2 (Neurofibromatosis 2) και πολλαπλής μηνιγγιωμάτωσης.

Ποια είναι η αιτιολογία των μηνιγγιωμάτων της σπονδυλικής στήλης;

Η αιτιολογία των μηνιγγιωμάτων δεν είναι πλήρως κατανοητή. Οι γενετικοί παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο, καθώς και ορισμένες περιβαλλοντικές επιρροές. Ορισμένες μελέτες έχουν συνδέσει την έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία με την αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης μηνιγγιωμάτων.

Ποια συμπτώματα προκαλεί το μηνιγγίωμα της σπονδυλικής στήλης;

Τα συμπτώματα των μηνιγγιωμάτων της σπονδυλικής στήλης μπορούν να ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση του όγκου. Συχνά περιλαμβάνουν:

• Πόνο στον αυχένα
• Πόνο στην πλάτη
• Πόνο στη μέση
• Πόνο στο άνω άκρο
• Πόνο στο κάτω άκρο
• Αδυναμία άνω άκρων
• Αδυναμία κάτω άκρων
• Μουδιάσματα και άλλες αισθητικές διαταραχές
• Διαταραχή βάδισης
• Σπαστικότητα από πίεση του νωτιαίου μυελού με εμφάνιση αυξημένου κλώνου και αυξημένων τενόντιων αντανακλαστικών
• Διαταρακή ούρησης

Πώς γίνεται η διάγνωση του μηνιγγιώματος της σπονδυλικής στήλης;

Η διάγνωση του μηνιγγιώματος της σπονδυλικής στήλης βασίζεται στη μαγνητική τομογραφία. Εμφανίζεται σαν όγκος, ο οποίος προσλαμβάνει σκιαστικό, βρίσκεται εξωμυελικά, στο 90% των περιπτώσεων ενδοσκληρίδια και παρουσιάζει συνέχεια με τη σκληρά μήνιγγα (dural tail). Ξεχωρίζει διαφοροδιαγνωστικά από το νευρίνωμα, το οποίο παρουσιάζει πολύ υψηλή ένταση στις Τ1 εικόνες της μαγνητικής τομογραφίας, μπορεί να είναι κυστικό με στοιχεία αιμορραγικά και δεν έχει συνέχεια με τη σκληρά μήνιγγα.

Ποια είναι η αντιμετώπιση (θεραπεία) του μηνιγγιώματος της σπονδυλικής στήλης;

Η θεραπεία των μηνιγγιωμάτων εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση του όγκου, καθώς και από την γενική υγεία και τις προτιμήσεις του ασθενούς. Η χειρουργική αφαίρεση είναι συνήθως η προτιμώμενη επιλογή, ειδικά αν ο όγκος προκαλεί συμπτώματα ή αυξάνεται σε μέγεθος. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων μπορεί να γίνει εξαίρεση του όγκου μόνο με οπίσθια προσπέλαση (Πεταλεκτομή, ημιπεταλεκτομή, ευρεία θυριδοποίηση). Ανάλογα όμως με την επέκταση του νευρινώματος μπορεί να χρειαστεί πρόσθια προσπέλαση (πρόθια αυχενική δισκεκτομή και σπονδυλοδεσία κλπ) ή συνδυασμός. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να δημιουργηθεί αστάθεια και να χρειαστεί σπονδυλοδεσία.

Μοντέρνες μικροχειρουργικές τεχνικές, η εξέλιξη των σύγχρονων μικροσκοπείων καθώς και η χρήση διεγχειρητικής νευροπαρακολούθησης έχουν δώσει μεγάλη ώθηση στην αντιμετώπιση αυτών των εξεργασιών. Τα αποτελέσματα είναι συνήθως εξαιρετικά.

Ποια είναι η πρόγνωση του μηνιγγιώματος της σπονδυλικής στήλης;

Πάνω από το 80% των ασθενών συνέρχονται μετεγχειρητικά από τα συμπτώματα τους. Ακόμα και σε περιπτώσεις πλήρους παράλυσης παρατηρούμε καλά αποτελέσματα. Η συχνότητα υποτροπής του όγκου είναι περίπου 6% μετά από 4-17 έτη. Σε περιπτώσεις μερικής εξαίρεσης, ανάπτυξης κατά πλάκας (en plaque) ή διηθητικού χαρακτήρα μπορεί να φτάσει το 40% σε 5 έτη.